Justin Baas juicht nadat hij namens de Filipijnen heeft gescoord tegen Myanmar.
© Foto EPA
Het wonderlijke voetballeven van Justin Baas uit Hoorn: van Jong AZ naar international van de Filipijnen. ’Hij scoorde wel tegen Piqué van Barcelona, maar niet tegen mij’
Het is een mooie vraag voor in een AZ-quiz: welke oud-speler is A-international van zijn land, maar had nooit een contract en speelde geen officiële wedstrijd in het eerste? Het antwoord: Justin Baas uit Hoorn, international van de Filipijnen en inmiddels speler van Ratchaburi Mitr Phol FC in Thailand.
„Ik wil één van de beste spelers van de Filipijnen worden”, klinkt het zelfbewust uit de mond van de 20-jarige Justin Baas, geboren op de Filipijnen als zoon van een Filipijnse moeder en Nederlandse vader. Baas groeide op in Hoorn. Even zag het ernaar uit dat de voormalig jeugdspeler van Always Forward, FC Volendam en AZ zijn carrière zou vervolgen in zijn moederland, tot het coronavirus de toch al opmerkelijke loopbaan van Baas een verrassende wending gaf.
Jeugdinternational
Zijn vrienden verklaarden hem jaren terug voor gek. Baas verliet, na vier jaar in de jeugdopleiding van FC Volendam te hebben gespeeld, het vissersdorp om terug te keren naar Always Forward. Opvallend, want de Hoornaar was jeugdinternational. „Volendam wilde me niet vervroegd doorschuiven naar het hoogste jeugdteam, waardoor ik me belemmerd voelde in mijn ontwikkeling. Het leek me beter om bij Always Forward in de A1 te gaan spelen en bij Veerhuys in de eredivisie in de zaal, waar ik met volwassenen kon spelen.”
Ook in de zaal groeide Baas uit tot jeugdinternational en al gauw stonden Vitesse, Feyenoord en AZ klaar om de middenvelder in de opleiding op te nemen. De keuze viel op AZ, waar Baas’ carrière aanvankelijk als een komeet omhoog schoot. „Als eerstejaars A-junior mocht ik mijn officieuze debuut maken in een oefenwedstrijd tegen het VVCS-team (spelers zonder contract, red.) en later kreeg ik ook minuten tegen KV Mechelen.” Terugkijkend op zijn periode bij AZ, was dit duel voor Baas het hoogtepunt. „In tegenstelling tot de wedstrijd tegen het VVCS-team waren er tegen Mechelen nauwelijks spelers weg voor interlands en dus speelde ik samen met jongens als Ron Vlaar en Wout Weghorst. Wat ook gaaf was, was dat ik voor het eerst met mijn naam op mijn shirt speelde.”
Na de wedstrijden met het eerste meldde Baas zich weer bij de onder-19. „Kenzo Goudmijn werd gezien als het grote talent en hij speelde op mijn positie. Afgelopen seizoen heb ik nog vijf wedstrijden in Jong AZ gespeeld, maar ook voor dit seizoen zou ik geen contract krijgen en waren mijn kansen op speelminuten nihil. Daarom heb ik besloten verder te kijken.”
Filipijnen
Ondanks de weinige speelminuten was Baas ondertussen wel uitgegroeid tot Filipijns international. „In 2019 was ik met mijn moeder op vakantie in De Filipijnen toen ik benaderd werd voor een gesprek met de Filipijnse bond. Het bleek dat iemand met goede connecties met de bond op Instagram alle half-Filipijnse spelers over de hele wereld volgt. Het was ongelofelijk, maar in het gesprek bleek dat de mensen echt alles van me wisten.” Al snel volgden nieuwe hoogtepunten in de jonge carrière van Baas. „Een van de vier interlands die ik tot nu speelde, was in de kwalificatiereeks voor het WK tegen China en in deze wedstrijd stond ik op hun sterspeler Wu Lei, speler van Espanyol, terwijl ik hem een tijdje geleden nog had opgesteld bij een potje FIFA.” De wedstrijd eindigde in 0-0 en daarmee pakte De Filipijnen voor het eerst in jaren een punt tegen de Aziatische grootmacht. Baas, met een glimlach op zijn gezicht: „Wat wel gaaf is, is dat Wu Lei tegen ons niet wist te scoren, maar terug in Spanje speelde Espanyol tegen Barcelona en stond hij op Piqué. Toen scoorde hij wél.”
Baas als speler van Jong AZ.
© Foto VI Images
Als international staat Justin Baas er uitstekend op in het Zuidoost-Aziatische land. Zodoende was het niet gek dat de Engelse bondscoach Scott Cooper Baas vroeg om bij het onder-23 team van de Filipijnen te komen spelen. „In de Filipijnen is het zo dat het nationale onder-23 team in de hoogste competitie speelt.” Toen kwam corona.
Baas: „Vanwege de financiële problemen veroorzaakt door het coronavirus besloot topclub Ceres Negros, het Ajax van De Filipijnen, van de ene op de andere dag uit de competitie te stappen. Op ongeveer hetzelfde moment had de bondscoach contact met de Belgische technisch directeur van Ratchaburi. Hij was op zoek naar versterkingen en vroeg aan Scott wie het grootste talent van de Filipijnen is, waarop Scott mijn naam noemde.” Omdat de Filipijnse competitie door het terugtrekken van Ceres Negros een stuk minder sterk is, verwachtten zowel Cooper als Baas dat de jongeling zich in Thailand beter kan ontwikkelen. „Het doel was om na één of twee goede seizoenen in de Filipijnen de stap te zetten naar een sterker Aziatisch land, maar omdat Thailand samen met China, Japan en Zuid-Korea de sterkste competitie heeft, heb ik deze stap nu in één keer kunnen zetten.”
Baas is inmiddels volop in training bij zijn nieuwe club en verwacht veel van zijn avontuur. „Ratchaburi is een superambitieuze club met fantastische faciliteiten, een mooi stadion en een grote achterban. In de competitie, die in februari begonnen is, staan we op de eerste plaats met twaalf punten uit vier wedstrijden. Vanwege corona is de competitie stilgelegd, deze wordt 12 september hervat. Mijn persoonlijke doel is om een basisplaats te veroveren en het doel van de club is om kampioen te worden en ons te plaatsen voor de AFC Champions League.” Mocht Baas slagen, dan komt zijn missie om één van de beste spelers van De Filipijnen te worden ongetwijfeld een stuk dichterbij.
